به محض ورود زعفرجن و چهره به چهره شدن با امام حسین(ع) اجازه ورود به صحنه جنگ می خواهد و اما امام حسین(ع) در جواب زعفرجن می فرمایند: «خداوند تو را بیامرزد تو به وظیفه ات عمل کرده ای اما امروز باید حجت تمام شود.»

مراسم تعزیه زعفرجن با قدمت طولانی و با بهترین کیفیت و نحو در بشرویه برگزار می‌شود. شمشیرها که از همان زمان سابق است و تفاوتی ندارد ولی لباس‌ها براساس مرور زمان از بین رفته و فرسوده شده است و اما دوباره با همان نوع و رنگ قدیم (زرد) توسط بانوان بشرویه ای که در هنر خیاطی مهارت دارند و موروثی (از مادران به دخترها مننتقل شده) دوخته و آماده شده است.

تعداد افرادی که نقش اجنه را دارند بین 20 تا 30 نفر است. سردسته آن‌ها با در دست داشتن علم «علمدار» پشت سر زعفرجن قرار دارد و همچنین یک نفر دیگر به عنوان خدمتکار زعفرجن پشت سر اوست که وسیله ای چوبی و چهار ضلعی شکل «چوب درخت گردو یا چنار» به عنوان سایه‌بان یا سایه انداز در دست دارد و بالای سر زعفرجن گرفته است. این وسیله چوبی به «چرخچه» مشهور است (به این علت نام‌گذاری شده است که شبیه دستگاه نخ ریسی سنتی بوده) و در پشت سر این دو نفر جنیان دیگر قرار دارند که از نظر رتبه و منزلت با هم فرقی ندارند.

 این آیین و مراسم در تاریخ 98/11/29 در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسیده است.

انتهای پیام/